Historia niejedno ma imię… Cz. 1
23 sierpnia 2024
Zapraszamy do zapoznania się z wystawą „Historia niejedno ma imię…, czyli o imionach nadawanych dzieciom w Siedlcach w XIX wieku”. Została ona poświęcona imionom nadawanym dzieciom w Siedlcach w XIX w. Jest próbą wskazania tendencji w tym zakresie w latach 1815-1900. Zawiera kopie cyfrowe aktów metrykalnych będących bazą źródłową prezentowanych badań oraz dzieł sztuki z postaciami patronów imion autorstwa znanych artystów. Uzupełnieniem są informacje o znanych mieszkańcach Siedlec, którzy reprezentowali grupę osób posiadających najpopularniejsze imiona w ówczesnym czasie. Całość została okraszona garścią statystyk, które uplastyczniają tendencje w nadawaniu imion dzieciom siedleckim.
Autorem wystawy jest Marcin Krasuski.
1. Historia ksiąg metrykalnych
Początki rejestracji metrykalnej w Europie sięgają pierwszej połowy XIV wieku. Najstarsze zachowane księgi metrykalne z parafii Arezzo we Włoszech pochodzą z 1314 roku. Regulacja powszechnego i obowiązkowego prowadzenia ksiąg metrykalnych w parafiach katolickich, została wprowadzona w trakcie ostatniej sesji Soboru w Trydencie, podczas której 11 listopada 1563 roku uchwalono dekret Tametsi dubitandum dotyczący sakramentu małżeństwa i obowiązku prowadzenia ksiąg zaślubin, który zachęcał do wprowadzenia tożsamych ksiąg dla osób ochrzczonych. Obowiązek rejestracji zgonów wprowadzono dopiero w 1614 roku na podstawie Rytu Rzymskiego (Rituale Romanum).
Il. 1 - Elia Naurizio - Congregazione generale del concilio di Trento in s.m. maggiore (1633).
Na ziemiach polskich najstarsze zachowane księgi metrykalne zostały sporządzone w 1548 roku w parafii Najświętszej Maryi Panny w Krakowie. Postanowienia Soboru Trydenckiego w Koronie Królestwa Polskiego zostały przyjęte na Sejmie w Parczewie w 1564 roku, a za pomocą synodów prowincjonalnych i listów pasterskich zostały upowszechnione w kraju. W 1631 roku na podstawie Rytuału piotrkowskiego na terenie Rzeczypospolitej wprowadzono także obowiązek rejestracji aktów zgonu.
Il. 2. Rynek Główny w Krakowie w 1929 roku, Narodowe Archiwum Cyfrowe, Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji, sygn. 2579.
Najstarsze zachowane księgi metrykalne na terenie ziemi łukowskiej pochodzą z parafii rzymskokatolickiej w Trzebieszowie i jest to księga zbiorcza małżeństw i chrztów z lat 1597-1601. Powszechność prowadzenia ksiąg metrykalnych dotyczących małżeństw i chrztów na terenie ziemi łukowskiej możemy szacować na połowę XVII wieku. Dotyczy to ksiąg metrykalnych, które przetrwały do naszych czasów: Domanice, Trzebieszów, Zbuczyn. W innych parafiach ziemi łukowskiej księgi metrykalne zachowały się jedynie dla XVIII wieku (Pruszyn, Radoryż, Siedlce, Stanin, Ulan), a w dekanalnej parafii łukowskiej księgi metrykalne zachowały się dopiero od 1810 roku – informacje o stanie zachowania ksiąg metrykalnych dla poszczególnych parafii dostępne są na stronie diecezji siedleckiej: https://diecezja.siedlce.pl/diecezja/parafie/dekanaty/. Powszechność zachowanych ksiąg zmarłych klaruje się w trzeciej dekadzie XVIII wieku. Do 1810 roku na naszym terenie księgi metrykalne były sporządzane w języku łacińskim.
Il. 3. Liber Copulatorum et Baptizatorum parochia in Trzebieszów z lat 1597-1601, Archiwum Parafialne w Trzebieszowie, k. 33.
Po upadku I Rzeczypospolitej teren ziemi łukowskiej znalazł się w granicach zaboru austriackiego. W 1798 roku władze austriackie przeprowadziły reformę metrykalną wprowadzając tabelaryczną formę formularza. Językiem akt pozostała łacina, którą posługiwano się do 1810 roku, kiedy to na podstawie dekretu księcia warszawskiego Fryderyka Augusta wprowadzono język polski.
Il. 4. Liber baptizatorum parochia in Zbuczyn z lat 1798-1806, Archiwum Parafialne w Zbuczynie, s. 34.
W latach 1810-1825 księgi metrykalne miały charakter państwowej rejestracji ruchu naturalnego, w związku z czym we wspólnych księgach odnotowywane były akty metrykalne wszystkich mieszkańców danego terenu bez względu na wyznanie. W 1826 roku władze carskie dokonały obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg metrykalnych dla poszczególnych wyznań, nakazując prowadzenie ich poszczególnym związkom wyznaniowym. Do 1867 roku językiem akt metrykalnych w Królestwie Polskim był język polski. Od 1868 roku do lipca 1915 roku, rejestry metrykalne były sporządzane w języku rosyjskim.
Il. 5. Akt małżeństwa nr 19 z 1817 roku, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego gminy Siedlce, sygn. 20.
Il. 6. Akt zgonu nr 108 z 1875 roku, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 77.
W omawianym okresie lat 1815-1900 akty urodzeń, na podstawie których dokonano analizy wskazań imion nadawanych dzieciom w Siedlcach, były sporządzane według jednakowego formularza. Możemy znaleźć w nich informacje o:
• dacie i miejscu spisania aktu;
• imieniu, nazwisku, wieku, zawodzie, pochodzeniu społecznym, miejscu zamieszkania osoby zgłaszającej urodzenie dziecka (zazwyczaj ojciec dziecka);
• imionach, nazwiskach, wieku, zawodach, pochodzeniu społecznym, miejscach zamieszkania świadków potwierdzających fakt urodzenia dziecka;
• płci oraz dacie urodzenia dziecka;
• imieniu, nazwisku rodowym, wieku matki;
• imieniu, nazwisku, funkcji szafarza sakramentu chrztu;
• imieniu lub imionach dziecka;
• imionach i nazwiskach rodziców chrzestnych;
• o piśmienności osoby zgłaszającej akt i świadków.
Il. 7. Akt urodzenia nr 4 z 1840 roku, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 15.
2. Nativitas in Siedlce
W latach 1815-1900, w parafii św. Stanisława w Siedlcach odnotowane zostało urodzenie 20803 dzieci, z czego 52,17 proc. stanowiły urodzenia męskie (10853) a 47,83 proc. urodzenia żeńskie (9950), co sprawia że współczynnik maskulinizacji ówczesnego społeczeństwa rzymskokatolickiego w Siedlcach kształtował się na poziomie 109 urodzeń męskich na 100 urodzeń żeńskich.
Il. 8. Kościół św. Stanisława w Siedlcach, J. Bazewicz, Atlas geograficzny ilustrowany Królestwa Polskiego, Warszawa 1907, k. 70.
Spośród 20803 dzieci odnotowanych w księgach urodzeń parafii św. Stanisława w Siedlcach, jedynie jedno imię nadano 18524 dzieciom (89,04 proc.), dwa imiona 2138 dzieciom (10,28 proc.) a trzy imiona i więcej otrzymało 141 dzieci (0,68 proc.). Jedynie 10 aktów urodzeń dotyczyło dzieci urodzonych martwo (5 dziewczynek i 5 chłopców).
Il. 9. Obraz Józefa Szermentowskiego "Chrzest na wsi" (1856), Muzeum Narodowe w Kielcach.
W pierwszej połowie badanego okresu, tj. w latach 1815-1857, w parafii św. Stanisława w Siedlcach odnotowywano średnio 187 urodzeń na rok (187,58). Z kolei w latach 1858-1900 średnia ta wzrosła o 57,91 proc. i wyniosła 296 urodzeń rocznie (296,21). W porównaniu do wiejskich parafii ziemi łukowskiej (Domanice, Trzebieszów), wzrost średniej liczby urodzeń w parafii św. Stanisława w Siedlcach zaczął się stosunkowo późno, od lat 1861-1865. Spowodowany był pośrednio migracją w celach zarobkowych okolicznej ludności wiejskiej, w związku z postępującą w drugiej połowie XIX wieku stopniową industrializacją miasta.
Il. 10. Średnia urodzeń na rok w wybranych parafiach rzymskokatolickich ziemi łukowskiej w latach 1815-1900 z uwzględnieniem podziałów na okresy pięcioletnie. Opracowanie własne.
3. Imiona żeńskie
W omawianym okresie w parafii św. Stanisława w Siedlcach 9950 dziewczynkom nadano 188 różnych imion. Do 5 najpopularniejszych imion należały:
1. Marianna – 1631 wskazań
2. Anna – 556 wskazań
3. Katarzyna – 507 wskazań
4. Józefa – 455 wskazań
5. Zofia – 370 wskazań
Il. 11. Liczba wskazań pięciu najpopularniejszych imion żeńskich w latach 1815-1900 z uwzględnieniem podziału na okresy pięcioletnie.
Do pozostałych, cieszących się dużą popularnością imion żeńskich w Siedlcach i okolicy (powyżej 100 wskazań) należały:
• Franciszka (353), Antonina (317), Tekla (312), Helena (304),
• Apolonia (264), Bronisława (263), Aleksandra (260), Julianna (245), Agnieszka (200),
• Stanisława (197), Stefania (192), Wiktoria (175), Janina (150), Karolina (131), Magdalena (125), Ewa (123), Jadwiga (112), Emilia (108), Leokadia (107), Paulina (107).
Imiona dla pozostałych 2386 dziewczynek wybrano z puli 163 innych imion, z czego 48 pojawiły się jedynie raz.
Il. 12. Obraz Juliusza Kossaka "Matka Chrzestna" (1880), Muzeum Narodowe w Warszawie.
Wybór odpowiedniego imienia dla córki był uzależniony także od okresu, w którym dane dziecko się urodziło. Nie każde z wymienionych imion cieszyło się taką samą popularnością przez cały XIX wiek. W badanym okresie najbardziej zyskującymi na popularności imionami żeńskimi były: Janina, Stanisława i Stefania (patrz tabela). Z kolei imionami dla córek, które najbardziej utraciły na popularności w badanym okresie były: Ewa, Agnieszka i Karolina.
Tab. 1. Imiona żeńskie zyskujące i tracące na popularności wyboru w parafii św. Stanisława w Siedlcach w latach 1815-1900.
4. Marianna
W latach 1815-1900 Marianna była najpopularniejszym imieniem nadawanym dziewczynkom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 1631 dziewczynkom (16,39 proc. wszystkich dziewczynek). Najczęściej po imię Marianna dla córki sięgali rodzice w latach 1815-1820 i 1866-1870 (po 117 dzieci) natomiast najrzadziej w latach 1891-1895 (75 dzieci).
Popularność imienia Marianna w trakcie badanego okresu wzrosła o 8,04 proc. (784 wskazań w latach 1815-1857 do 847 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Marianna było także najbardziej popularne w innych parafiach regionu, tj. Pruszyn (24,81 proc.), Domanice (19,54 proc.), Trzebieszów (19,38 proc.).
Patronka:
Maria z Nazaretu - ur. przed 20 p.n.e. w Jerozolimie lub Seforis, zm. po 30 n.e. według tradycji w Efezie) – matka Jezusa Chrystusa, żona Józefa z Nazaretu, jedna z głównych osób w wierze wielu wyznań chrześcijańskich.
Wspomnienia: 1 stycznia, 25 marca, 3 maja, 15 sierpnia, 26 sierpnia, 8 września, 8 grudnia.
Il. 13. Obraz Diego Velazqueza "Koronacja Matki Boskiej" (1643-1644), Museo del Prado w Madrycie.
Marianna Żybura zd. Szuba (ur. 15.09.1912 w Siedlcach, zm. 17.11.1995 w Mieni), córka Aleksandra Szuby i Michaliny Dombrowskiej, tenisistka, trenerka, pedagog, propagatorka rekreacji rodzinnej i zdrowego stylu życia, krajoznawca, działaczka organizacji sportowych, turystycznych i społecznych.
Il. 14. Akt urodzenia Marianny Szuby (po mężu Żybura), Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 120, Akta urodzin, małżeństw i zgonów z 1912 roku.
5. Anna
W latach 1815-1900 Anna była drugim najpopularniejszym imieniem nadawanym dziewczynkom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 556 dziewczynkom (5,59 proc. wszystkich dziewczynek). Najczęściej po imię Anna dla córki sięgali rodzice w latach 1876-1880 (54 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1836-1840 (19 dzieci).
Popularność imienia Anna w trakcie badanego okresu wzrosła o 68,60 proc. (207 wskazań w latach 1815-1857 do 349 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Anna było także popularne w innych parafiach regionu, tj. Domanice (8,86 proc. - 3 miejsce), Trzebieszów (7,80 proc. - 2 miejsce), Pruszyn (5,26 proc. - 4 miejsce).
Patronka:
Św. Anna - matka Marii z Nazaretu i babka Jezusa Chrystusa, żona świętego Joachima, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jest patronką małżeństw, matek, wdów, piekarzy i żeglarzy.
Wspomnienie: 26 lipca.
Il. 16. Obraz Bartolome Estebana Murillo "Święta Anna ucząca Maryję Dziewicę" (1655), Museo del Prado w Madrycie.
6. Katarzyna
W latach 1815-1900, Katarzyna była trzecim najpopularniejszym imieniem nadawanym dziewczynkom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 507 dziewczynkom (5,10 proc. wszystkich dziewczynek). Najczęściej po imię Katarzyna dla córki sięgali rodzice w latach 1861-1865 (54 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1891-1895 (2 dzieci).
Popularność imienia Katarzyna w trakcie badanego okresu spadła o 22,11 proc. (285 wskazań w latach 1815-1857 do 222 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Katarzyna było także popularne w innych parafiach regionu, tj. Domanice (13,45 proc. - 2 miejsce), Pruszyn (9,77 proc. - 2 miejsce), Trzebieszów (7,66 proc. - 3 miejsce).
Patronka:
Św. Katarzyna - zm. ok. 307-312 r. – urodzona w Aleksandrii, męczennica chrześcijańska, jedna z Czternastu Świętych Wspomożycieli, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jest patronką uniwersytetów, uczniów, nauczycieli, polskich kolejarzy, orędowniczka od bólu gardła i głowy.
Wspomnienie: 25 listopada.
Il. 17. Obraz Caravaggia "Święta Katarzyna" (1598), Museo Nacional Thyssen-Bornemisza w Madrycie.
7. Józefa
W latach 1815-1900 Józefa była czwartym najpopularniejszym imieniem nadawanym dziewczynkom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 455 dziewczynkom (4,57 proc. wszystkich dziewczynek). Najczęściej po imię Józefa dla córki sięgali rodzice w latach 1876-1880 (40 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1821-1825 (16 dzieci).
Popularność imienia Józefa w trakcie badanego okresu wzrosła o 50 proc. (182 wskazań w latach 1815-1857 do 273 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Józefa było także popularne w parafii Trzebieszów (7,53 proc. - 4 miejsce), natomiast w parafiach Pruszyn (3,01 proc. - 8 miejsce) i Domanice (2,5 proc. - 10 miejsce) cieszyło się ono mniejszą popularnością.
Patron:
Św. Józef - małżonek Marii z Nazaretu, tradycyjnie nazywany jej Oblubieńcem, opiekun Świętej Rodziny, święty Kościoła powszechnego, uznany za patrona chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy i dobrej śmierci.
Wspomnienia: 19 marca, 1 maja.
Il. 18. Obraz Guido Reniego "Święty Józef z dzieciątkiem Jezus" (1620-1630), Ermitaż w Sankt Petersburgu.
Józefa „Ziuta” Buczyńska zd. Wołosz (ur. 19.03.1910 w Siedlcach, zm. 8.12.2002 w Siedlcach), córka Stefana Wołosza i Heleny Szuba, polska tancerka, działaczka na rzecz kultury, Honorowa Obywatelka Miasta Siedlce, odznaczona Orderem Odrodzenia Polski Polonia Restituta.
Il. 19. Akt urodzenia Józefy Wołosz, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 117, Akta urodzin, małżeństw i zgonów z 1910 roku.
Il. 20. Józefa „Ziuta” Buczyńska zd. Wołosz. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziuta_Buczy%C5%84ska#/media/Plik:Ziuta_Buczy%C5%84ska-Jastrz%C4%99bia_G%C3%B3ra-NAC.jpg
8. Zofia
W latach 1815-1900 Zofia była piątym najpopularniejszym imieniem nadawanym dziewczynkom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 370 dziewczynkom (3,72 proc. wszystkich dziewczynek). Najczęściej po imię Zofia dla córki sięgali rodzice w latach 1896-1900 (78 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1815-1820 (1 dziecko).
Popularność imienia Zofia w trakcie badanego okresu wzrosła o 725 proc. (40 wskazań w latach 1815-1857 do 330 wskazań w latach 1858-1900).
W porównaniu do innych parafii w regionie imię Zofia cieszyło się dużą popularnością jedynie w parafii św. Stanisława w Siedlcach (Domanice – 1,21 proc., Trzebieszów – 1,15 proc., Pruszyn – 0,75 proc.).
Patronka:
Św. Zofia – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego, prawosławnego, ormiańskiego, koptyjskiego i syryjskiego. Zginęła wraz z córkami w Rzymie w II lub III wieku. Patronka ludzi mądrych.
Wspomnienia: 15 maja.
Il. 21. Święta Zofia z córkami - https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ta_Zofia#/media/Plik:Saint_sofia_vera_uniate.jpeg
Zofia Anastazja Borucińska zd. Jakimowicz (ur. 17.04.1883 w Warszawie, zm. 17.03.1969 w Warszawie) - córka Konstantego Jakimowicza i Katarzyny Rejment, żona siedleckiego malarza Michała Borucińskiego. Razem z mężem oraz córką w 1942 roku uratowali życie Michaelowi Lippman, za co 17 czerwca 1999 roku Instytut Yad Vashem nadał im tytuł Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata.
Il. 22. Obraz Kazimierza Stabrowskiego "Portret Zofii z Jakimowiczów Borucińskiej" (1908), Muzeum Narodowe w Warszawie.
Il. 23. Tablica odznaczonych tytułem „Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata” w Instytucie Yad Vashem w Jerozolimie, https://collections.yadvashem.org/en/righteous/4034433
9. Iniona męskie
W badanym okresie w parafii św. Stanisława w Siedlcach 10853 chłopcom nadano 228 różnych imion. Do 5 najpopularniejszych imion należały:
- Jan – 1353 wskazań
- Józef – 1016 wskazań
- Stanisław – 854 wskazań
- Aleksander – 638 wskazań
- Antoni – 577 wskazań
Il. 24. Liczba wskazań pięciu najpopularniejszych imion męskich w latach 1815-1900 z uwzględnieniem podziału na okresy pięcioletnie.
Do pozostałych, cieszących się dużą popularnością imion męskich w Siedlcach i okolicy (powyżej 100 wskazań) należały:
• Franciszek (543), Władysław (448);
• Adam (291), Piotr (287), Andrzej (231), Paweł (215), Kazimierz (212);
• Bolesław (177), Ignacy (165), Ludwik (150), Feliks (146), Wacław (145), Julian (134), Marcin (132), Karol (128), Tomasz (118), Wojciech (113), Wiktor (112).
Imiona dla pozostałych 2668 chłopców wybrano z puli 205 innych imion, z czego 70 pojawiło się jedynie raz.
Il. 25.Obraz Franciszka Streitta "Macierzyństwo. Pociecha Matuni" (1877).
Wybór odpowiedniego imienia dla syna był uzależniony także od okresu, w którym dane dziecko się urodziło. Nie każde z wymienionych imion cieszyło się taką samą popularnością przez cały XIX wiek. W badanym okresie najbardziej zyskującymi na popularności imionami męskimi były: Bolesław, Wacław, Wiktor (patrz tabela). Z kolei imionami dla synów, które najbardziej utraciły na popularności w badanym okresie, były: Wojciech, Tomasz, Marcin.
Tab. 2. Imiona męskie zyskujące i tracące na popularności wyboru w parafii św. Stanisława w Siedlcach w latach 1815-1900.
10. Jan
W latach 1815-1900 Jan był najpopularniejszym imieniem nadawanym chłopcom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 1353 chłopcom (12,47 proc. wszystkich chłopców). Najczęściej po imię Jan dla syna sięgali rodzice w latach 1815-1820 (101 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1821-1825 i 1836-1840 (66 dzieci).
Popularność imienia Jan w trakcie badanego okresu wzrosła o 12,40 proc. (637 wskazań w latach 1815-1857 do 716 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Jan było także najbardziej popularne w innych parafiach regionu, tj. Domanice (16,90 %), Trzebieszów (15,63 %), Pruszyn (13,67 proc.).
Patron:
Św. Jan Ewangelista - jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa. Według tradycji chrześcijańskiej stał za napisaniem Ewangelii i Apokalipsy św. Jana oraz 3 listów w Nowym Testamencie. Święty Kościołów katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego i prawosławnego. Patron aptekarzy, bednarzy, dziewic, introligatorów, kopistów, kreślarzy, litografów, papierników, pisarzy oraz owczarzy, płatnerzy, skrybów, ślusarzy, teologów, uprawiających winorośl, wdów.
Wspomnienie: 27 grudnia.
Il. 26. Obraz Petera Paula Rubensa "Święty Jan Apostoł" (1610-1612), Museo del Prado w Madrycie.
Św. Jan Chrzciciel - ur. pomiędzy 6 r. p.n.e. a 2 r. p.n.e. w En Kerem, zm. ok. 32 r. w Macheroncie) – pustelnik, prorok dla chrześcijan, muzułmanów i mandejczyków. Święty katolicki i prawosławny. Patron zakonów (m.in. joannitów), mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy; abstynentów, niezamężnych matek, skazanych na śmierć; jest orędownikiem podczas gradobicia i w chorobach epilepsji.
Wspomnienie: 24 czerwca.
Il. 27. Obraz Leonarda da Vinci "Święty Jan Chrzciciel" (1513-1516), Luwr w Paryżu.
Jan Tomasz „Jur” Gorzechowski (ur. 21.12.1874 w Siedlcach, zm. 21.06.1948 w Brookwood) - syn Henryka Gorzechowskiego i Zofii Tonkiel, generał brygady Wojska Polskiego, członek Organizacji Bojowej PPS, dowodził akcją uwolnienia 10 więźniów z Pawiaka w 1906 roku.
Il. 28. Akt urodzenia Jana Tomasza Gorzechowskiego, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 76, Akta urodzin, małżeństw i zgonów z 1874 roku.
Il. 29. Jan Tomasz „Jur” Gorzechowski, https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Jur-Gorzechowski#/media/Plik:Jan_Jur-Gorzechowski.jpg
11. Józef
W latach 1815-1900 Józef był drugim najpopularniejszym imieniem nadawanym chłopcom w Siedlcach i okolicy. W parafii św. Stanisława w Siedlcach imię to nadano 1016 chłopcom (9,36 proc. wszystkich chłopców). Najczęściej po imię Józef dla syna sięgali rodzice w latach 1896-1900 (97 dzieci), natomiast najrzadziej w latach 1831-1835 (33 dzieci).
Popularność imienia Józef w trakcie badanego okresu wzrosła o 56,57 proc. (396 wskazań w latach 1815-1857 do 620 wskazań w latach 1858-1900).
Imię Józef było także popularne w innych parafiach regionu, tj. Domanice (12,61 proc. - 2 miejsce), Trzebieszów (11,08 proc. - 2 miejsce), Pruszyn (8,63 proc. - 2 miejsce).
Patron:
Św. Józef - małżonek Marii z Nazaretu, tradycyjnie nazywany jej Oblubieńcem, opiekun Świętej Rodziny, święty Kościoła powszechnego, uznany za patrona chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy i dobrej śmierci.
Wspomnienia: 19 marca, 1 maja.
Il. 30. Obrac Guido Reniego "Święty Józef z dzieciątkiem Jezus" (1620-1630), Ermitaż w Sankt Petersburgu.
Antoni Józef Ponikowski (ur. 29.05.1878 r. w Siedlcach, zm. 27.12.1949 r. w Warszawie), profesor, rektor Politechniki Warszawskiej, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego, premier II Rzeczypospolitej w latach 1921-1922.
Il. 31. Akt urodzenia Antoniego Józefa Ponikowskiego, Archiwum Państwowe w Siedlcach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Świętego Stanisława w Siedlcach, sygn. 80, Akta urodzin, małżeństw i zgonów z 1878 roku.
Il. 32. Antoni Józef Ponikowski, https://slownik-biograficzny.uws.edu.pl/slownik/390-ponikowski-antoni-jozef-1878-1949-profesor-rektor-politechniki-warszawskiej-minister-wyznan-relig-i-oswiecenia-publicznego-premier-ii-rzeczypospolitej-1921-1922
Rozwiń Metryka
Podmiot udostępniający informację: | |
---|---|
Data utworzenia: | 2024-08-23 |
Data publikacji: | 2024-08-23 |
Osoba sporządzająca dokument: | |
Osoba wprowadzająca dokument: | |
Liczba odwiedzin: | 542 |